بررسی عوامل تنش‌زا در لیبر و اطاق زایمان بر دانشجویان مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران

پیش‌زمینه و هدف: آموزش بالینی بخش اساسی و مهم آموزش در علوم پزشکی است و دانشجویان در حین تحصیل با تنش‌های زیادی مواجه می‌شوند. هدف از این مطالعه بررسی عوامل تنش‌زا در آموزش بالینی خصوصاً در لیبر و اطاق زایمان بر دانشجویان مامایی واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی است. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی–تحلیلی 253 دانشجوی ترم 5 الی 8 مامایی که تجربه گذراندن یک واحد کارآموزی بارداری و زایمان داشتند در سال 1393 بر اساس پرسشنامه‌ای مشتمل بر دو قسمت، مشخصات فردی و 48 سؤال مرتبط با عوامل تنش‌زا در 6 حیطه بالینی بررسی شدند. عوامل تنش‌زا بر اساس مقیاس رتبه‌ای لیکرت بررسی شدند. جهت تجزیه‌وتحلیل متغیرها از آمار توصیفی، میانگین و انحراف معیار و آزمون‌های آماری تی مستقل و تحلیل واریانس یک‌طرفه استفاده شد. یافته‌ها: در مقایسه میانگین نمره تنش در 6 حیطه موردبررسی ارتباطات بین فردی 14، برنامه‌ریزی آموزشی 21، محیط آموزش 11، اقدامات بالینی 29، احساسات ناخوشایند 32 و تجارب تحقیرآمیز 19، بیشترین میزان تنش در حیطه احساسات ناخوشایند بود و در این حیطه نیز بیشترین عامل تنش، ترس از انتقال بیماری‌های واگیردار. بین میزان تنش درترم 5 و ترم 8 اختلاف آماری معنی‌دار بود و میزان تنش در ترم 5 بیشتر بود p<0/001؛ و همچنین میزان تنش در افراد متأهل کمتر از مجردها بود p<0/036. بحث و نتیجه‌گیری: ازجمله اقداماتی که جهت کاهش تنش می‌توان انجام داد، رفع عوامل محیطی تنش‌زایی که قابل اصلاح هستند، آموزش مؤثر به دانشجو برای مدیریت تنش و ارتقای مهارت مربیان در جهت کاهش تنش با برگزاری کارگاه‌های آموزش ضمن خدمت و تشکیل کمیته می‌باشد.